پربا و هانیمون این روزا شدن دنیام.واقعا اگه نبودن.شاید اسم این روزا زندگی نبود.
2تا فرشته ی کوچولو که خدا برام فرستاده از بهشت که مواظبم باشن.
پایان نامم مونده آلبوما پیک کردنشون مونده. کلاسای آیلتسمم شرو میشه چن روز دیگه.
دلم تنگ شده برای میترا
3ساله دبیرستان تموم که شد هیچ. 4سال دانشگاهم تموم شد.
بازم صبر کنم؟.
حوصله و عصاب هیچ موجود زنده ای رو ندارم.
چی میشه آخر زندگی من؟
واقعا چی میشه.
کاش می شد خدا در گوشی بهم میگف سیاوش برمیگرده یا نه.
اونوقت می تونستم با خیال راحت. شبا بخابم.روزا زندگی کنم و بمیرم.
تازگیا خیلی دل نازک شدم.
خیلی زود دلم تنگ میشه. برای همه.
خدایا مواظب مامان بزرگام و مامان بابا و مینا و پریا و هانیمون و نگار و سحر و فاطمه و رضازاده و پردیس و گوگی و آبنبات و مامان بابا های همشون و عمه ها و عمو ها و خاله ها و داییام و بچه هاشون و یونگی و جی بی و اونگ و چانگی و کیکی و همه بی تی اس و اکسو و منستا و گات و هممشون باش. خیلی باش.
من نمیدونم چقدر دیگه قراره زنده باشم. ولی خواهش میکنم. ازونا مواظبت کن ب جای من.کمکشون کن خیلی دوسشون دارم. اونا تک تکشون لایق خوشبختی و بهترین چیزان.
خدایا. دوستت دارم
به اندازه تک تک ستاره هایی ک آفریدی.
کمکم کن. روزای سختیه.
میشه ,خیلی ,زندگی ,روزا ,تک ,ها ,ها و ,روزا زندگی ,و هانیمون ,دلم تنگ ,چی میشه
درباره این سایت